Μία εναλλακτική μορφή παραγωγής γραπτού λόγου...Τα παιδιά ακούν με τη σειρά ήχους και προσπαθούν να τους αποτυπώσουν με όποιο είδος γραπτού λόγου (ποίημα, αφήγηση...) επιθυμούν στο χρονικό διάστημα ενός 15' ή όσο χρόνο κρίνουμε εμείς.
Το παρακάτω ποίημα γράφτηκε από εμένα, αποτελεί άσκηση στο σεμινάριο δημιουργικής γραφής, Ηράκλειο 31/03/12, και μπορεί πολύ εύκολα να ενταχθεί στην περιβαλλοντική αγωγή.
Οι ήχοι με τη σειρά: νερό που κυλάει, άνεμος, περπατώ στο χιόνι, κόβω δέντρο, πυρκαγιά, βροχή, καναρίνια
Μες στο δάσος περπατώ κι αφουγκράζομαι νερό, κρυσταλλένιο και γοργό σαν τον άνεμο τρέχει θαρρώ.
Κι ο αέρας που φυσάει, σ' άλλο μέρος με πετάει κι ανεβαίνω, προχωρώ και πυκνό χιόνι πατώ.
Μα το όμορφο τοπίο ξάφνου γίνεται γυμνό και το δέντρο το ψηλό, πέφτει χάμω σα νεκρό.
Και τι' ναι τούτο το καμίνι που λυσσάει σαν αγρίμι;
Πού να πάω να κρυφτώ; Τρέχω εδώ κι εκεί σαν παλαβό.
Πού' ναι το σπίτι μου, πού' ναι οι φίλοι μου;
Πες μου βροχή μου και μη με βρέχεις, παντού πλημμύρες, σταμάτα να πέφτεις.
Κι όμως σ' αυτή την καταστροφή, βλέπω τους φίλους μου, είναι ζωντανοί.
" Καναρινάκια μου γλυκά, κελαηδήστε δυνατά.
Να βγει ο ήλιος παντού να φέξει και η ελπίδα να μας στέψει"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου